Ruimte in mijn hoofd

Onze eerste dag! Ik dacht dat ik misschien weleens een paniekerig gevoel zou kunnen krijgen van 'oh jee waar zijn we aan begonnen!'. Maar dat bleef uit en eigenlijk al gisterenavond na aankomst dachten we: dit komt goed!

In het appartement wat we huren, ingericht voor vakantiegangers, hebben eerst de boel verbouwd: alle prullaria weggestopt, een bed buiten op balkon gezet om ruimte te maken een werkplek gecreëerd met een tafeltje uit de keuken. En zo snel mogelijk één van de eerste levensbehoeften geregeld: internet. Bizar hoe erg je daarnaar verlangt.
Tijdens onze voorbereidende reis in november hebben we een modem besteld. De jongens van de electronica winkel mailden eerder al dat het getest was en dat ze hem bij het bakkertje om de hoek voor ons klaar zouden zetten omdat ze zelf gesloten zijn. Betalen komt later wel. Wat een service zeg en niet de mañana mañana mentaliteit die we misschien van de Spanjaarden konden verwachten. Eerder viel het ons ook al op dat je goed afspraken kunt maken met de mensen hier.
Ja: hier gaan we het ons wel thuis voelen!

De kids zijn ontzettend gezellig. Het lekkere weer met daardoor de korte broeken geeft hen blijkbaar ook een vrij gevoel. Ze maken van die blije zijwaardse spongen, draaien rondjes, rennen voor en achteruit, gooien armen in de lucht en zingen er geregeld bij. Daar alleen worden we al blij van. 
Zelf ben ik relaxter dan tijdens een vakantie lijkt het wel: ik hoef nu niet zo nodig aan 'mijn momenten' te komen: dat boek hoef ik nu niet persé te lezen, daar heb ik nog zeeën van tijd voor. En daardoor beleefde ik er veel plezier aan om te spelen met de kinderen.
En hoe kan ik het verschil omschrijven van mindset. Het voelt alsof er nu in mijn hoofd veel meer lucht, ruimte, licht is. En als ik dan aan het gestress van een paar dagen geleden terugdenk, dan lijkt dat ook wel een manier van denken waarmee ik me identificeer, die niet te doorbreken is. Alles is even belangrijk, ik wil veel en ook weer niets. En nu heb ik zin om te gaan sporten, te ondernemen en om veel te spelen met de kinderen. 

Dus: so far, so good!